Sophie Prins

Filipijnen

Filipijnen

Sophie Prins

Siquijor (dat met uitspreekt als Sie-kie-hor), een klein eiland ten zuiden van Bohol en Cebu. De Filipino's die niet op het eiland zelf wonen geloven dat het eiland behekst is, wat er voor zorgt dat er maar weinig toeristen zijn. Wij waren er vlak na het regenseizoen (lees: nog minder toeristen), wat ervoor zorgt dat de bountystranden vol komen te liggen met palmbladeren en aangespoelde rommel uit de zee. Maar de lokale bewoners gaan meteen na een stortbui aan de slag om het strand schoon te vegen. En wauw, wat een prachtige stranden blijken hier te zijn. Niemand te bekennen, op wat lokale kinderen na. Ook de hotels (voor zover die er zijn) waren leeg. Heel indrukwekkend om het eiland te verkennen zonder andere toeristen tegen te komen. Je merkt ook dat het eiland nog niet is ingespeeld op toeristen: in een van de weinige 'stadjes', konden wij geen geld opnemen met VISA. Uiteindelijk hebben we 2 uur op de scooter gezeten om ergens geld vandaan te halen. Maar ook dat is een avontuur en laat je inzien dat je écht buiten de gebaande paden bent. Ik ga ongetwijfeld nog meer delen van dit prachtige eiland.

Maleisië • Langkawi island

Maleisië • Langkawi island

Sophie Prins

In Maleisië zijn mooiere stranden te vinden dan op Langkawi. Naar Langkawi ga je vooral voor de activiteiten, de cultuur, het eten en de watervallen. Toch wilden wij na 8 dagen wel een mooi strand zien. De meeste kustplaatsen hadden we al verkend per scooter, maar we waren nog niet aan de Noord-Oost kust geweest. Eenmaal daar aangekomen met de scooter bleek het grootste gedeelte privéstrand van resorts te zijn. Er was echter één stuk (van ik gok 200m lang) waar we wel mochten liggen: Tanjung Rhu Beach. En wat bleek: er was zo goed als niemand. En toen de zon bijna onder ging en het eb werd, gebeurde er iets magisch. Het water trok zich nét niet helemaal terug, waardoor de illusie werd gecreëerd dat je over het water liep. Echt waanzinnig, met als kers op de taart uitzicht op Thailand in de verte.

Indonesië • Bali

Indonesië • Bali

Sophie Prins

Lovina in Bali staat bekend om het spotten van dolfijnen. 's Ochtends vertrekken tientallen bootjes vanaf de kust om te zoeken naar dolfijnen. Een gek fenomeen, al die bootjes bij elkaar om 'wildlife' te spotten. Dat voelt dan toch een beetje als een dierentuin. Daarom besloten wij op zoek te gaan naar een schipper die nóg iets eerder met ons wilde vertrekken, zodat we de mensenmassa voor zouden zijn. De medewerkster van ons verblijf kende wel iemand met een bootje en na wat bellen was het geregeld. En wauw, dit was te gek! Met opkomende zon konden wij in alle rust deze groep dolfijnen bekijken en fotograferen, terwijl de andere boten net waren vertrokken vanaf de kust.

Indonesië • Ubud

Indonesië • Ubud

Sophie Prins

Hoewel Ubud, Bali (Indonesië) is platgelopen door toeristen, zijn er toch stukjes te vinden waar je de enige toerist voelt. Ook tussen de Telagalang rijstvelden, zo lang je maar iets verder naar het oosten doorloopt. Daar kwamen we deze supervriendelijke man tegen, die zijn bescheiden huisje heeft tussen de rijstvelden. Zoals je kunt zien komt hij vaker toeristen tegen, die hem portretteren en zijn portret bij hem weten te krijgen. Toen ik hem vroeg of ik een foto van hem mocht maken, ging hij trots staan en zette een prodentsmile op. Later heb ik op een onverwacht moment deze foto ook nog van hem gemaakt, wat veruit mijn favoriet is. Wellicht moet ik eens mijn best gaan doen om deze foto ook bij hem te krijgen!

Filipijnen

Filipijnen

Sophie Prins

Bohol is een van de grotere eilanden van de Filipijnen. De grootste trekpleister van het eiland zijn de chocolate hills. Vreemd-gevormde bolle heuvels, indrukwekkend om te zien. Toen we de heuvels bezochten kwamen we er al snel achter dat er één (officieel) uitzichtpunt is en de heuvels zelf ontdekken bleek zo goed als niet te doen (controle). Ik kon me niet voorstellen dat er niet nog meer indrukwekkende landschappen waren op het eiland, dus pakten we de kaart erbij. We zagen inderdaad heuvelachtig gebied, in de regio Alicia. Er was weinig over te vinden op google en de locals wisten ons er weinig over te vertellen. Reden genoeg om te gaan! We stapten op de scooter en reden die kant op. Met geen bordjes te vinden en ons menselijke richtingsgevoel bleken we de goede kant op te gaan. Na uitdagende bruggetjes, hellingen en afgronden kwamen we bij de top van de heuvels. Niets te zien, behalve een aantal boerderijen en locals die nog nooit westerse mensen hebben gezien. Aanrader! Wij zijn van de hoofdweg afgeweken (en de heuvels ingereden) tussen de united penticostal church en het caltex tankstation. Iets ten noorden van het Alicia Town Hall. We weten nog steeds niet hoe dit gebied heet (volgens ons heeft het geen officiele naam), dus laten we het de 'Alicia hills' noemen!

Filipijnen • Palawan

Filipijnen • Palawan

Sophie Prins

De Filipijnen zijn enorm met maar weinig toeristen. Fantastisch is het om het land te ontdekken en dagenlang geen andere toerist tegen te komen. Maar wanneer je dan tóch op een toeristische trekpleister terecht komt, kan het de moeite waard zijn om iets verder te lopen dan de gemiddelde toerist. Bij het strand Las Cabanas in El Nido (Palawan, Filipijnen) ligt het vol met toeristen. Maar loop het strand eens verder af richting het zuiden, totdat je de bocht om gaat. Geen toerist meer te bekennen en een waanzinnig uitzicht. En dat op maar 5 minuutjes lopen van de selfiemakende backpackhipster (die we stiekem allemaal een beetje zijn).